ΠΡΟΦΗΤΙΚΑ

Έληξε η αμφισβήτηση.

Αποφανατίστηκαν οι επαναστάσεις.

Καταγγέλθηκε η απάτη κάθε «πρωτοπορίας».

Μια οργιαστική Σιγή βλάστησε σ’ όλες τις ρωγμές.

Κοιτάξτε αυτούς τους νεαρούς

των δεκαπέντε- δεκαεφτά χρόνων.

Κοιτάξτε τους καλά.

Προσέξτε την Κατήφεια τους.

Την νεκρική τους απάθεια, τη σιωπή τους,

τη δύσαρθρη ομιλία τους,

τη δύσθυμη σκληρότητά τους.

Προσέξτε πόσο Ακίνητος είναι αυτός ο Νέος Άνθρωπος.

Πόσον Αμίλητο Φόνο κουβαλάει μέσα του.

Κι αν ακόμα δεν είναι αυτοί οι Συναγερμός,

θα έρθουν παιδιά, έφηβοι

που θα είναι προορισμένοι για το Νέο Λόγο.

Απλά για το Λόγο.

Για λέξεις που ποτέ δεν διαπράχθηκαν,

για νοήματα που ποτέ δεν ορθολογήθηκαν,

για εικόνες που ποτέ δεν μιλήθηκαν.

Φοβηθείτε τους.

Oπισθόφυλλο του βιβλίου του Γιώργου Χειμωνά

Ποιον φοβάται η Βιρτζίνια Γουλφ,

Κστανιώτης 1995

Τα σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε

δεν μπορούν να λυθούν στο ίδιο επίπεδο σκέψης

που βρισκόμασταν όταν τα δημιουργήσαμε

Albert Einstein

Μην πιστεύετε τους φίλους σας,

όταν σας ζητούν να είστε ειλικρινής μαζί τους.

Το μόνο που πραγματικά θέλουν

είναι να διατηρηθεί η καλή γνώμη

που έχουν για τον εαυτό τους.

Η εκμάθηση του ζην

είναι πάντα υπόθεση ναρκισσιστική...

Jacques Derrida

Τα πάντα έχουν κατανοηθεί,

εκτός το πως να ζούμε.

Jean-Paul Sartre

Σε καλή τιμή την εποχή των

εκΠΤΩΣΕΩΝ.

Σέβομαι τους νεκρούς,

και όταν ακόμη είναι ζωντανοί.

 

Εμμανουήλ Ροΐδης

Θα έδινα και τη ζωή μου γι’ αυτήν τη χώρα,

αλλά φοβάμαι ότι δεν θα ‘ρθει κανένας στην κηδεία μου.

Francesco Tullio Altan

Τ’ όνομά σου μου `φερνε το σφύριγμα του αγέρα
τ’ όνομά σου κι έτρεμε η ψυχή.

Ετοιμάσου μου `λεγε η καρδιά,

μα κάθε μέρα
στην υγειά σου μ’ έπινε η βροχή

Τρυφερά τις νύχτες την αγάπη μου φωνάζεις
τρυφερά σε γύρευα κι εγώ.
Το πρωί τριαντάφυλλο του κήπου μου φαντάζεις
το πρωί, τ’ αγκάθι σου είναι εδώ.

Μα αν δε σε βρω, να μην ξεχνάς
ότι σταυρώνεις το προσκυνάς.

Τ’ άγγιγμά σου χάραζε το σώμα μου απ’ τη μνήμη
πρώτα η πίστη κι ύστερα διωγμοί.
Κάποιος άλλος φόραγε και μ’ έκανε συντρίμμι
τ’ άρωμά σου κι έφυγα χλωμή.

Τρυφερά τις νύχτες την αγάπη μου φωνάζεις
τρυφερά σε γύρευα κι εγώ.
Το πρωί τριαντάφυλλο του κήπου μου φαντάζεις
το πρωί, τ’ αγκάθι σου είναι εδώ.

Μα αν δε σε βρω, να μην ξεχνάς
ότι σταυρώνεις το προσκυνάς.

Εγώ στη θέση σου θα με αγαπούσα,

 θα τηλεφωνούσα,

δεν θα έχανα χρόνο,

θα μου έλεγα ναι.

Δεν θα είχα ενδοιασμούς,

θα δραπέτευα.

Θα έδινα αυτό που έχεις,

αυτό που έχω,

για να έχω αυτό που δίνεις,

αυτό που θα μου έδινες.

Θα τραβούσα τα μαλλιά μου,

θα έκλαιγα από ηδονή,

θα τραγουδούσα ξυπόλυτη,

θα χόρευα,

θα έβαζα στον Φλεβάρη ένα ήλιο Αυγούστου,

θα πέθαινα από ευχαρίστηση,

θα εφεύρισκα ονόματα και ρήματα καινούρια,

θα έτρεμα από φόβο μπρος στην αμφιβολία

πως υπήρξε μόνο ένα όνειρο,

Εγώ στη θέση σου θα με αγαπούσα.

Θα μου έλεγα ναι,

θα μου έλειπε χρόνος για να τρέξω

μέχρι τα χέρια μου,

ή τουλάχιστον, ξέρω εγώ, θα απαντούσα

στα μηνύματά μου, στις απόπειρές μου

να μάθω τι τρέχει με σένα,

θα μου τηλεφωνούσα,

τι θα γίνει με μας,

θα μου έδινα ένα σημείο ζωής,

εγώ στη θέση σου.

Χουάν Βιθέντε Πικέρας

Μετανοείτε! 

Κι αν δεν; 

Ευκαιρία για περισσότερες "αμαρτίες"!

ΕΠΙΚΑιρα

Πόσοι και πόσοι φελλοί επιπλέουν στη θάλασσα.

Το παράλογο είναι να περιμένεις από τους φελλούς

 να σου περιγράψουν το βυθό της θάλασσας.

ΕΠΙΚΑιρα: Εν αρχη ήν ο μύθος. . .

Αυτό σημαίνει ότι κάθε αρχή,

κάθε αυγή των πραγμάτων

είναι από την ίδια ουσία

με τα τραγούδια και με τα παραμύθια

που περιβάλλουν τις βρεφικές κούνιες.

ΒΑΛΕΡΥ

Τελικά, είμαστε επαλληλία πολλών συνιστωσών!

"Σαχ και Mατ κάνει πάντα η

Πραγματικότητα"

Ν. Καρούζος



Ας τραγουδήσουμε όλοι μαζί:

ΕΠΙΚΑιρα

Ο κυκλώνας μπορεί να ισοπεδώσει μια πόλη.

Δεν μπορεί όμως να ανοίξει ένα γράμμα,

να λύσει το κόμπο μιας κλωστής.

Αυτοί που δεν κλαίνε ποτέ,

είναι γεμάτοι δάκρυα...

Maurice Chapelan

Αλλά το δύο δεν υπήρξε ποτέ ένας αριθμός

γιατί είναι μια αγωνία και η σκιά της...

Federico García Lorca

- Μα είναι κι ο άλλος έρωτας,

ο γενετήσιος.
- Τι να σου κάνει αυτός.

Αν θέλεις,

βάζει λίγα παγάκια στη μελαγχολία μου .


Νίκος Καρούζος

Εμπόδια φόβου

Ψεύτικα διλλήματα

Μήπως ο Οδυσσέας τρέμει

Να φτάσει στον εαυτόν του

Όπως εγώ

Ψεύτης κι εκείνος;

Μαρία Κούλη

ΠΙΑΣΑΝΕ ΠΛΟΥΣΙΟ ΦΟΡΟΦΥΓΑΔΑ!

"Η υποκρισία είναι αιώνια.

Θα υπάρχει όσο οι άνθρωποι θα τιμούν

ένα οποιοδήποτε ιδανικό

και θα μπορεί κανείς να επωφελείται

με το να φαίνεται ότι το υπηρετεί."

Ιδιαίτερα επικίνδυνη, όμως, είναι η

ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΩΝ

Στο ολοκληρωτικό καθεστώς που περιγράφει ο Τζορτζ Όργουελ στο "1984", το πρόσωπο του Μεγάλου Αδελφού κυριαρχεί στην οθόνη που υποχρεωτικά βλέπουν οι πολίτες και όταν αυτό σβήνει στη θέση του εμφανίζονται τα τρία συνθήματα του Κόμματος, με μεγάλα κεφαλαία γράμματα:

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΙΡΗΝΗ

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΚΛΑΒΙΑ

Η ΑΓΝΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΗ

Στα στρατόπεδα εξόντωσης και γενοκτονίας των Εβραίων και των άλλων "εχθρών" του Ναζισμού είχε γραφτεί:

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ


20

2013: Η  ΑΠΛΗΡΩΤΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ

Τίποτα δεν είναι δώρο

Τίποτα δεν είναι δώρο, όλα βασίζονται στο δάνειο.

Πνίγομαι στα χρέη ως στ' αυτιά μου.

Θα πρέπει να πληρώσω για τον εαυτό μου

με τον εαυτό μου,

να παραιτηθώ απ' τη ζωή μου για τη ζωή μου.

Να πως έχουν κανονίσει τη συμφωνία:

μπορώ να επανακτήσω την καρδιά,

το συκώτι επίσης

και το κάθε μου δάχτυλο στο χέρι και στο πόδι.

Πολύ αργά για ν' ακυρώσω τους όρους,

τα χρέη μου θα ξεπληρωθούν

και θα με γδύσουν απ' το δέρμα μου

ή, για την ακρίβεια, θα με γδάρουν.

Κυκλοφορώ στον πλανήτη μας

σ' έναν συνωστισμό από άλλους χρεώστες.

Μερικοί είναι σαμαρωμένοι το φορτίο

της εξόφλησης για τις φτερούγες τους.

Άλλοι, θέλοντας και μη,

έχουν να δώσουν λογαριασμό

για το κάθε φύλλο τους.

Κάθε ιστός μέσα μας βρίσκεται

στη στήλη της χρέωσης.

Ούτε ένα πλοκάμι ή ένα βλαστάρι

πρόκειται να διατηρηθεί.

Η απογραφή, μ' άπειρες λεπτομέρειες,

υποδηλώνει ότι θ' απομείνουμε

όχι μόνο μ' άδεια χέρια

αλλά ακόμα και χωρίς χέρια.

Δεν μπορώ να θυμηθώ

που, πότε και γιατί

επέτρεψα σε κάποιον ν' ανοίξει

αυτόν τον λογαριασμό στ' όνομα μου.

Αποκαλούμε τη διαμαρτυρία για όλ' αυτά

ψυχή.

Και είναι το μόνο κονδύλι

που απουσιάζει απ' τη λίστα.

Wislawa Szymborska

ΦΟΡΟΛΗΣΤΡΙΚΟ

ΣΕ ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΑΡΘΡΟ!

ΚΑΝΤΕ ΤΣΟΥΛΗΘΡΑ!

Η αδυναμία της δύναμης

είναι ότι

πιστεύει μόνο στη δύναμη.

ΒΑΛΕΡΥ

Δε λέω πως δεν έχεις δίκιο να πικραίνεσαι.
Γέμισε ο τόπος σαλτιμπάγκους,

που ξεπουλούν στους πάγκους τους το μέλλον σου.
Γέμισε ο τόπος καταπατητές,

που μεταμφιεσμένοι σε σωτήρες ακολουθούν
σαν τα σκυλιά τα βήματά σου.
Δε λέω πως δεν έχεις δίκιο να μπλοκάρεις.
Σου σερβίρουν σε κονσέρβες αποφάσεις

που δε διάλεξες.
Ψάχνουν μεθοδικά να σε απελάσουν από την ψυχή σου.
Να κρεμάσουν τα σχέδια σου ανάποδα, σαν νυχτερίδες,
στους πασσάλους που οριοθέτησαν τον ορίζοντά σου.
Δε λέω πως δεν έχεις δίκιο να φρικάρεις.
Όμως κρατήσου. Μην αφεθείς.
Τα πέντε πράγματα που κρύβεις μέσα σου,

υπεράσπισέ τα.
Κάτι θα γίνει. Δεν μπορεί.
Η ζωή ποτέ δεν περιφρόνησε τους εραστές της.

Και κάτι άλλο.
Ίσως πιο ποιητικό.
Φύτεψε άνθη στις ρωγμές της πίκρας σου.
Κι ύστερα βρες ένα μικρούλι ξέφωτο και κάθισε

ν 'απολαύσεις τ άρωμά τους.
Α! Κι αν θέλεις μην ξεχάσεις

πως υπάρχουν πάντα κάποιοι

που αξίζει να τους προσφέρεις ένα σου χρυσάνθεμο!

«Ξεφυλλίζοντας τη σιωπή»  Αλκυόνη Παπαδάκη

Οι πιο καυτές θέσεις στη κόλαση

είναι κρατημένες γι' αυτούς που,

σε καιρούς μεγάλης ηθικής κρίσης,

διατηρούν ουδέτερη στάση.

Δάντης

Προσαρμογή!

Όταν ήμουν παιδί προσευχόμουν
κάθε βράδυ για ένα

καινούργιο ποδήλατο.

Μετά κατάλαβα πως ο Κύριος
δεν δουλεύει έτσι,
οπότε έκλεψα ένα και του...
ζήτησα να με συγχωρήσει.

Emo Philips

EΠΙΚΑιρα

Δείξε τους το θάνατο

και θα είναι ευχαριστημένοι

με τον πυρετό. 
                                                           Αραβική παροιμία.

Ψέματα

Του λέω συνέχεια ψέματα,

αλλά είναι ο μόνος που το καταλαβαίνει...

Μαργαρίτα Καραπάνου / Ναι / Ωκεανίδα, Αθήνα, 1999

Ψηφίστηκε το φοροΑλογικό!

Οι άνθρωποι δεν αναστατώνονται

από τις καταστάσεις καθαυτές,

αλλά από εκείνα που νομίζουν ότι 
βλέπουν σε αυτές.

Επίκτητος

Πέτρα η καρδιά.
Πάλι να φτιάχνω
αγάλματα.

Π. Μπουκάλας

Ο νέος Παρθενώνας!

Το σύγχρονο ελληνικό μνημείο.

H ΕΠΙKAιρα

Αν θες να βγεις από τη μοναξιά σου,

πρέπει να τραβήξεις προς το μέρος της μοναξιάς σου

και όχι της πολυκοσμίας ή της συντροφιάς.

Γ. ΣΕΦΕΡΗΣ

Μάρτης 1933. Μέρες, Β΄. Ίκαρος, 1975. 113