Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2015





Σήμερα,

γιορτάζουμε την

Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης!


Ζωή σε λόγου μας.

Να ζήσουμε

να τη θυμόμαστε.






Ψόφο 

δεν ευχηθήκαμε ποτές και σε κανέναν.

 Στο σταυρό 

που σας κάνουμε.

Τελεταί Μπούκουρας









Το γεγονός της εβδομάδος


Ο καλύτερος τρόπος

να τιμήσουμε 

μια Εθνική Επέτειο

είναι να δείξουμε

ΠΕΡΙΣΥΛΛΟΓΉ


Δυστυχώς,

μόνο ο δήμαρχος Μενεμένης το ακολούθησε.

Παρέλασαν 

τα Οχήματα Περισυλλογής Σκουπιδιών.













Όπου και να ταξιδέψω η

 Ελλάδα

με χρεώνει.












"Θα χρειαστεί ένα κενοτάφιο για τις πεθαμένες επιθυμίες.

Μεγάλο σαν πόλη.

 Ή σαν ωκεανός.

 Θα χρειαστεί ένας Ειρηνικός για να χωρέσει 

τα πτώματα τόσων επιθυμιών."


 Χρήστος Αγγελάκος  /  Ήταν ένας και δεν ήταν κανένας

Θέατρο Τέχνης, Φρυνίχου 14, Πλάκα

 Κυριακή 1η Νοεμβρίου, 20:00-22:00














"Δεν μπορώ να σας εξηγήσω.

Όλες οι λέξεις

ανάμεσα σε δύο ανθρώπους

για να γίνουν κατανοητές

απαιτούν την ύπαρξη  

 μιας κοινής εμπειρίας σε αυτούς."


Χόρχε Λουίς Μπόρχε



Και επειδή αυτή δεν υπάρχει,

οι λέξεις γίνονται φλέβες.

Κυκλοφορεί πολύ αίμα σε αυτές. 













"Σ' ακούω να έρχεσαι

 Φέρνεις τη μνήμη των άδειων ημερών

 μαλλιά που δε δόθηκαν σε προσφορά

 χέρι που δεν καταχτήθηκε

  Μορφή θαμπή 

τα μάτια μου βουρκώνουν

 στο λαιμό μου χωνεύονται λυγμοί που δεν πήρανε σώμα 

 Τώρα βυθίζεσαι σε κάθε μου ρωγμή"


Νίκος Ασλάνογλου / Δύσκολος Θάνατος














Και περνούν οι ώρες 

εκεί

που χωρίζονται

σε στιγμές πτώματα...




Εάν δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα μάτια σας


 για να βλέπετε, 

τότε θα τα χρειαστείτε 

για να κλάψετε. 

Jean-Paul Sartre







Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2015







Αν φύγεις

 εκεί που η θάλασσα σμίγει με μουσικές και με φώτα

 να θυμάσαι 

κάνει κρύο σ' αυτό τον παράξενο κόσμο

 δεν έχω τίποτε άλλο,

 μόνο δάκρυα που παίζουν με το μουσκεμένο φως του δρόμου.


Νίκος Ασλάνογλου



"Η ὑποκρισία

 εἶναι μιά ἐκδήλωση σεβασμοῦ τῆς κακίας πρός τήν ἀρετή."


Λα Ρασφουκώ






Take the time...


Misha Gordin

Λες;







Η "Θεωρία της Γνωστικής Ασυμφωνίας" δημοσιεύτηκε το 1957 από τον καθηγητή της ψυχολογίας στο ΜΙΤ Λίον Φέστινγκερ, ο οποίος έδειξε ότι οι άνθρωποι, κάτω από ορισμένες συνθήκες, αντί να προσαρμόζουν την συμπεριφορά τους έτσι ώστε να ταιριάζει στις πεποιθήσεις τους, αυτοί προσαρμόζουν τις πεποιθήσεις τους έτσι ώστε να ταιριάζουν στη συμπεριφορά τους και αυτό ενάντια στην λογική σειρά των πραγμάτων. 

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Στο Λέικ Σίτι της Μινεάπολις ζούσαν η Μάριον Κιτς με τον σύζυγο της Δρ. Άρμστρονγκ, ευυπόληπτο και με κύρος, γιατρό σε κοντινό πανεπιστήμιο. Η Μάριον έλαβε ένα μήνυμα, μετά από μια παράξενη δόνηση, από ένα ον με το όνομα Σανάντα. "Θα σηκωθεί ο πυθμένας του Ατλαντικού και θα βυθίσει τα παράλια του. Η Γαλλία θα βουλιάξει, η Ρωσία θα γίνει μια μεγάλη θάλασσα…Ένα μεγάλο κύμα θα κατακλύσει τα Βραχώδη Όρη…για να εξαφανιστεί η Γη από τα πλάσματα της και να δημιουργηθεί η νέα τάξη." Και όλα αυτά θα συνέβαιναν τα μεσάνυχτα της 21ης Δεκεμβρίου. Η ιστορία της καταστροφής συμπληρώνονταν με το σύμφωνο σωτηρίας: θα σώζονταν οι πιστοί στη θεότητα Σανάντα.

Ο Λίον Φέστινγκερ, 31 χρονών, ήταν τότε νεαρός ψυχολόγος στο πανεπιστήμιο της Μινεσότα. Αναρωτήθηκε τι θα συνέβαινε όταν την 21η Δεκεμβρίου, τίποτα από την προφητεία δεν θα συνέβαινε και οι πιστοί δεν θα χρειάζονταν να σωθούν με το αναμενόμενο διαστημόπλοιο. Έτσι, οργάνωσε μια ομάδα συνεργατών και διείσδυσε στην ομάδα των πιστών του Σανάντα για να παρακολουθήσει, πως οι άνθρωποι θα αντιδράσουν, όταν βρεθούν αντιμέτωποι με τη διάψευση της προφητείας και των προσδοκιών τους. Αφήνω τις λεπτομέρειες και τα τραγελαφικά της βραδιάς, που αναμένετο, η άφιξη του διαστημόπλοιου για να σώσει τους πιστούς και η συνακόλουθη καταστροφή του κόσμου. 

Όταν οι χτύποι του ρολογιού σήμαναν 12 μεσάνυχτα και οι μόνοι θόρυβοι που έσπαζαν τη σιωπή της νύκτας ήταν οι θόρυβοι από τα τηλεοπτικά συνεργεία και τα μόνα φώτα που διέκοπταν το σκοτάδι της νύχτας ήταν οι προβολείς των συνεργείων που έκαναν τη νύχτα μέρα και κανένα σημάδι δεν προέρχονταν από τα διαστημόπλοια που αναμένονταν για να παραλάβουν τους πιστούς, για λίγο μόνο απλώθηκε παγωμάρα. Οι πιστοί μετά το πρώτο μούδιασμα, με άμετρο ενθουσιασμό, άνοιξαν πόρτες και παράθυρα, κάλεσαν τα συνεργεία να περάσουν μέσα, ετοίμασαν τσάι να κεράσουν και άρχισαν τις δηλώσεις. Η σιωπή των προηγούμενων ημερών και η άρνηση δηλώσεων στα ΜΜΕ τώρα, μετά τη διάψευση της προφητείας αντικαταστάθηκε από μια μανία υποστήριξης των πιστεύω που μόλις... διαψεύστηκαν."Ο κόσμος σώθηκε γιατί εμείς προσευχηθήκαμε..." Η προφητεία ουδόλως προέβλεπε κάτι τέτοιο. Αυτό όμως δεν έχει σημασία. 

Η διάψευση, προκαλεί ένα τέτοιας ισχύος αμυντικό μηχανισμό που τα άτομα, αντί να σταθούν στη λογική της διάψευσης και να αλλάξουν τη συμπεριφορά τους, κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Αλλάζουν τη λογική των πραγμάτων και αρχίζουν με μεγαλύτερο ζήλο τον προσηλυτισμό στα πιστεύω που διαψεύστηκαν. Η θεωρία της γνωστικής ασυμφωνίας δείχνει ότι οι αντιδράσεις στην καταφανή αποτυχία επαλήθευσης της πίστης στο προσδοκόμενο, προκαλεί μεγαλύτερη ακόμα ενίσχυση αυτής της πίστης, παρά το ότι συγκρούεται με κάθε έννοια λογικής. Όταν τα πιστεύω ενός ατόμου συγκρούονται λοιπόν με τις απτές αποδείξεις της πραγματικότητας, η δυσφορία που προκαλείται είναι τόσο μεγάλη, που σαν αποτέλεσμα έχει την ενεργοποίηση τέτοιων μηχανισμών άμυνας που αντί να οδηγούν στην αλλαγή συμπεριφοράς την ενισχύουν. 

Μετά από σειρά πειραμάτων ο Λίον Φέστινγκερ μας παρέδωσε μαζί με τη θεωρία του περί της "γνωστικής ασυμφωνίας" και τον αφορισμό: "Τα ανθρώπινα όντα ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ. Επιδίδονται στην πλέον θαυμαστή πνευματική άσκηση, κι όλα αυτά μόνο και μόνο για να δικαιολογήσουν την υποκρισία τους." (L. Slater, Το κουτί της ψυχής 2009). 


Δρ Βασίλης Χριστοδούλου Κλινικός Ψυχολόγος

(Πηγή: elita.philenews.com)


Συμπέρασμα:

Αν η πραγματικότητα

δεν συμφωνεί μαζί μας

την έχει άσχημα!












Σ΄όλη μας τη ζωή

βουλιάξαμε πολλά καράβια μέσα μας.. 

Ίσως για να μην ναυαγήσουμε μια ώρα αρχύτερα

 εμείς οι ίδιοι.


Μ.  Αναγνωστάκης











Καλημέρα.

Κάθε γουλιά καφέ και ένα πνιγμένο παιδί.

Η ενσωμάτωση...














- Πυθία!

Πως βλέπεις το αύριο;

- Μ' αύριο.












Περιμένω με αγωνία να επιβληθούν 

Τέλη Κυκλοφορίας

 και στα βρεφικά καροτσάκια αξίας άνω των 500 ευρώ,

 τα οποία κανονικά πρέπει να δηλώνονται στα ΙΧ.

Βοηθώ την κυβέρνηση

 να πάρει τις σωστές αποφάσεις.

 Γιατί δηλαδή εγώ να πληρώσω τέλη κυκλοφορίας 

για τετράτροχο αξίας 1000 ευρώ

 και όχι και τα βρεφικά καροτσάκια που στοιχίζουν άνω των 1000;

 Κανονικά έπρεπε να ασφαλίζονται και να περνούν και ΚΤΕΟ. 

Αδικία!


(Από τον τοίχο της Χριστίνας Σκούρτη)











Βρήκα ισοδύναμο του Facebook!

Το Fessibook!

Θα κλαίμε 

στο Fessibook

για τα φέσια μας.

Δεν είναι ενφιαφέρον;













Εάν δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα μάτια σας 

για να βλέπετε,

 τότε θα τα χρειαστείτε 

για να κλάψετε. 

Jean-Paul Sartre 



"Κι η μητέρα φορούσε πάντα φαρδιά φορέματα,

 για να σκεπάζει ίσως κι εκείνον που δε γίναμε." 

 Τάσος Λειβαδίτης

Κάποτε...







Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2015








Όσοι αγαπούν τα τραύματά τους

τα κρύβουν με ωραία ατσαλάκωτα υφάσματα,

ξέρουν όμως σε ποιά μεριά του κορμιού τους άνθισαν, 

μαράθηκαν,

 έφαγαν δέρμα και κρέας δικό τους.

 Γι’ αυτό τ’ αγαπούν και, 

σε ώρες μοναξιάς που κανείς δεν τους βλέπει,

 σκύβουν και με λατρεία τα φιλούν τα βαθιά, 

σκοτεινά τραύματά τους.


 Ε.  Χ. Γονατάς












Πόθεν Αίσχος;






ΑΝΟηΣΙΑ...






Ο Κατρούγκαλος

Θα φέρει στο συνταξιοδοτικό το

Σουηδικό Μοντέλο.

Το είπε, το είπε!








Πάω να προϋπαντήσω την

Anita Ekberg.









Υπνοπαιδεία.










E - I - L - N - T - S


Οι γλώσσες μας μιλούν.

Ποιες λέξεις

σχηματίζουν τα έξι γράμματα.














Δεν θα σταματήσουμε να εξερευνούμε.

 Και το τέλος της εξερεύνησής μας 

θα είναι 

όταν θα φτάσουμε εκεί από όπου ξεκινήσαμε 

και

θα ανακαλύψουμε το μέρος για πρώτη φορά.... 


 T.S.Eliot












Να προσέχεις.

 Να προσέχεις το βλέμμα περισσότερο απ’ τα λόγια. 


Μάρω Βαμβουνάκη





Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2015







"Πέστε λοιπόν στον ήλιο

να βρει έναν καινούργιο δρόμο

τώρα που η πατρίδα του σκοτείνιασε στη γη."


Οδυσσέας Ελύτης










Το ανθοβολικό το ανθοβολικό 

το ανθοβολικό πολύ το αγαπώ...










Ευχαριστίες

στους πολιτικούς 

για την ανάλυση του νοήματος της ημέρας

και τις

ευ χέστους.


Ενός λεπτού σιγή

για τους πολιτικούς

που έπεσαν 

υπέρ καρέκλας

από την καρέκλα τους.











Ο άβολος ήρωας 


Τώρα που είναι για τα καλά νεκρός

 ας τον υμνήσουμε,

 ας χτίσουμε μνημεία στη δόξα του,

 ας ψάλουμε το ωσαννά στο όνομά του. 

Οι νεκροί γίνονται οι πιο βολικοί ήρωες: 

 Ανήμποροι να σηκωθούν

 και ν' αρνηθούν τις εικόνες 

που πλάθουμε από τις ζωές τους.

 Έτσι κι αλλιώς, 

είναι πιο εύκολο να χτίσεις μνημεία 

από το να φτιάξεις έναν καλύτερο κόσμο. 

Κι εμείς,

 με τη συνείδηση ήσυχη

 θα μάθουμε στα παιδιά μας

 ότι ήταν ένας σπουδαίος άνθρωπος ... 

κι ας ξέρουμε 

πως παραμένει η υπόθεση για την οποία έζησε

 και πως το όνειρο για το οποίο πέθανε 

παραμένει όνειρο,

 το όνειρο ενός νεκρού ανθρώπου.


Καρλ Ουέντελ Χάιμς






Παρέλαση...






Εν Δυο 

Εν Δυο

Ένα στο Δεξί

Ένα στο Αριστερό.















Όσο προχωρεί ο καιρός και τα γεγονότα, 

ζω ολοένα με το εντονότατο συναίσθημα 

πως δεν είμαστε στην Ελλάδα, 

πως αυτό το κατασκεύασμα 

που τόσο σπουδαίοι και ποικίλοι απεικονίζουν καθημερινά

 δεν είναι ο τόπος μας 

αλλά ένας εφιάλτης με ελάχιστα φωτεινά διαλείμματα,

 γεμάτα μια πολύ βαριά νοσταλγία.

 Να νοσταλγείς τον τόπο σου, 

ζώντας στον τόπο σου,

 τίποτα δεν είναι πιο πικρό. 


Γιώργος Σεφέρης











"Ο άνθρωπος 

είναι μαλακός και διψασμένος σαν το χόρτο, 

άπληστος σαν το χόρτο, 

ρίζες τα νεύρα του κι απλώνουν· 

σαν έρθει ο θέρος 

προτιμά να σφυρίξουν τα δρεπάνια στ’ άλλο χωράφι. 

Σαν έρθει ο θέρος

άλλοι φωνάζουν για να ξορκίσουν το δαιμονικό

άλλοι μπερδεύονται με τα αγαθά τους

άλλοι ρητορεύουν...